تعيين عرصه تپه «ماي‌خان» دشت ذهاب
تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۳۱۲۸۱
خبرگزاری آریا-سرپرست هیئت باستان‌شناسی تپه «مای‌خان» دشت ذهاب استان کرمانشاه از تعیین عرصه این تپه باستانی که بقایای استقرار بزرگ و مهمی از دوره پیش از تاریخ است به منظور حفاظت و صیانت خبر داد.
به گزارش خبرگزاری آریا، شکوه خسروی گفت: در سال 1394 بررسی‌های باستان‌شناختی منطقۀ سرپل ذهاب استان کرمانشاه شامل دشت‌های قلعه شاهین، بشیوه و ذهاب به انجام رسید و 193 محوطه باستانی در این منطقه شناسایی شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سرپرست هیئت باستان‌شناسی تپه «مای‌خان» افزود: با توجه به وضعیت محوطه و آسیب‌های موجود به واسطۀ عبور جاده، حفر سنگر، ایجاد پایگاه نظامی، مسطح کردن اراضی و ... آسیب‌های جدی به این محوطه وارد شده است.
خسروی گفت: ادامۀ برخی از این فعالیت‌ها به ویژه تعریض جاده و مسطح کردن اراضی باعث نابودی این محوطه میشد، بنابراین پژوهشکده باستان‌شناسی تعیین عرصۀ این محوطه را به منظور حفاظت و صیانت از آن در اولویت قرار داد.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی تپه «مای‌خان» افزود: به همین منظور با مجوز پژوهشگاه، هیئتی برای تعیین عرصه تپه «مای خان» به دشت ذهاب در غرب استان کرمانشاه سفر کردند.
خسروی گفت: تپه «مای‌خان» بقایای استقراری باستانی از هزاره ششم تا چهارم پیش از میلاد و همچنین دوره اشکانی است که در حاشیه دشت حاصلخیز ذهاب قرار دارد و بر اساس یافته‌های سطحی و توپوگرافی محوطه، احتمالاً وسعتی در حدود 6 هکتار داشته است.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی تپه «مای‌خان» افزود: هیئت باستان‌شناسی از نیمه مرداد امسال کار خود را آغاز و با حفر 28 گمانه تلاش کرد تا حد امکان عرصۀ محوطه را شناسایی کند.
خسروی با اشاره به اهمیت توالی استقرار دوره پیش از تاریخ در تپه مای‌خان در مطالعۀ باستان‌شناسی دامنه‌های غربی رشته کوه زاگرس، گفت: دشت ذهاب دشتی سیلابی است و احتمالاً شماری از استقرار‌های کف دشت در زیر رسوبات آبرفتی دفن شده‌اند، با این حال مای‌خان در حاشیه دشت و بر روی نخستین تپه ماهور‌ها قرار گرفته و به همین دلیل در زیر رسوبات دفن نشده و این وضعیت فرصت مناسبی برای مطالعه بقایای باستان‌شناسی دوره پیش از تاریخ را فراهم خواهد کرد.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی تپه «مای‌خان» با اشاره به کشف سفال‌های فرهنگ حلف، سامرا، عبید و اوروک و همچنین قطعاتی از سفال دوره اشکانی در محوطه خاطر افزود: در بررسی سطحی محوطه و همچنین در گمانه‌های کاوش شده سفال‌های متعددی از هزاره ششم تا چهارم پیش از میلاد به دست آمد که نشان می‌دهد استقرار در این محوطه از دوره مس‌وسنگ قدیم آغاز و تا دورۀ مس‌وسنگ جدید ادامه داشته، اما اوج وسعت محوطه در هزاره پنجم پیش از میلاد و دوره عبید بوده به طوری که وسعت محوطه در این دوره به حدود 7 هکتار رسیده است.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۳۱۲۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف کمیاب‌ترین «رنگ» دنیای باستان در یک حمام رومی؛ رنگی گران‌تر از طلا (+عکس)
اخیرا در بقایای یک حمام رومی در باشگاه کریکت کارلایل، قطعه بسیار کمیابی از رنگ «بنفش سلطنتی» پیدا شده که نخستین مورد از نوع خود در شمال اروپا و احتمالاً در کل امپراتوری روم است.
به گزارش فرادید، قدمت سکونتگاه رومی لوگووالیوم به قرن سوم و دوران سلطنت امپراتور سِپتیمیوس سِوِروس بازمی‌گردد. این کشف در بخش زهکشی یک سازه تاریخی انجام شد که تصور می‌شود یک گرمابه رومی بوده است.
بنفش سلطنتی یا بنفش امپراتوری در روم باستان رنگ بسیار گران‌قیمتی بود، چون غنی و سرزنده بود و نماد قدرت امپراتوری، ثروت و جایگاه عالی بود. تولید حتی مقادیر کوچکی از این رنگ، کار بسیار پرزحمتی بود، چون از هزاران حلزون دریایی خردشده (بولینوس برانداریس) از دریای مدیترانه ساخته میشد. این کمیابی و منحصربفرد بودن به معنای گران‌تر بودن آن از طلا بود.
تجزیه و تحلیل متخصصان نشان داد این رنگ محتوای برومین و موم بالایی دارد؛ این موردی است که تقریباً به طور حتم نشان می‌دهد این رنگ «بنفش سلطنتی» است.
نام رومی این رنگ برگرفته از شهر صور در جنوب لبنان و نزدیک کرانه دریای مدیترانه بود که مشهورترین مکان تولید این رنگ به شمار می‌رفت. این رنگ در آفریقای شمالی و نزدیک ساحل مراکش نیز تولید میشد.
از پادشاهان و امپراتوران عصر برنز گرفته تا اسکندر کبیر و کلئوپاترای هفتم، رومیان و سپس شارلمان و بیزانسی‌ها، رنگ بنفش سلطنتی به تن می‌کردند. گاهی اوقات از این رنگ برای پارچه‌ها استفاده میشد، اما برای رنگ‌آمیزی دیوارهای ساختمان‌های عمومی بزرگ و خانه‌ها و املاک ثروتمندان (از جمله دیوارهای حمام‌ها) نیز از آن استفاده میشد.
فرانک جکو، مدیر فنی واردِل آرمسترانگ، در مورد اهمیت این کشف گفته است که هزاران سال، بنفش سلطنتی گران‌ترین و محبوب‌ترین رنگ جهان بود. حضور آن در کارلایل، همراه با شواهد دیگر بدست‌آمده از حفاری، این فرضیه را تقویت می‌کند که این ساختمان با دربار امپراتوری امپراتور سِپتیمیوس سِوِروس در یورک مرتبط بوده است.
کشف بنفش سلطنتی در کارلایل یک اتفاق غیرعادی است، به ویژه در شمال اروپا. مفاهیم آن فراتر از خود رنگدانه است، به این معنا که این حمام رومی ممکن است به قدرت امپراتوری مرتبط بوده یا توسط مقامات عالی‌رتبه بازدید شده باشد. این پیوند با دربار روم پرسش‌های جدیدی در مورد اهمیت و نقش این محوطه در امپراتوری بزرگ روم ایجاد می‌کند.
کانال عصر ایران در تلگرام
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت